Langs wegen die je niet plant - Deel 4

Dit is deel 4 van een reisverhaal van een van onze klanten. Zij waren twee maanden op pad met de Outbase ID. Buzz door Portugal.

Vrijheid in Comporta

We laten Sesimbra achter en trekken naar Comporta, een streek van rijstvelden en zoutwinning. Ooievaars nestelen op elektriciteitsmasten; de oudere generaties overwinteren hier, terwijl de jongeren de sprong naar de Sahel wagen. In een kleine supermarkt vullen we de bus met lokale kaasjes en gepekelde vis. “Proviand voor de bus,” zegt Hester tevreden.

Na een nacht wildkamperen aan het strand nemen we de ferry naar Setúbal—een shortcut die ons vele kilometers bespaart. De weg kronkelt door de bergen en biedt uitzichten op Lissabon en Sintra. In Sesimbra genieten we van verse vis aan plastic tafeltjes—soms zijn de simpelste maaltijden de beste.

Lissabon en de laatste test

Met een kapotte laadpas en nog steeds afhankelijk van Giancarlo’s kabel rijden we naar Lissabon. Een parkeerplek met laadpaal bij de haven wordt onze basis. De stad roept herinneringen op van dertien jaar geleden: een Stetson-winkel voor een mooie pet, een Fado-concert.

Laadpalen en een Braziliaanse reddingslijn

Eerst een rondje laadpalen: de nieuwe Shell-laadpas werkt ook niet. “We moeten het redden met de lokale aanbieders,” zegt Hester, zichtbaar teleurgesteld. Gelukkig biedt Marcos, een collega-patholoog, hulp. Hij regelt een Portugese Miio-laadpas via een vriend in Porto. Met een beetje geluk kunnen we hem daar na het weekend ophalen. Maar de onzekerheid blijft: kunnen we straks nog verder het binnenland in?

Sintra: een sprookje met een schaduwkant

Met dat in ons achterhoofd rijden we naar Sintra—de stad van paleizen en kastelen, UNESCO-werelderfgoed, ooit het zomerverblijf van Portugese koningen. Maar eerlijk? We raken er niet echt door betoverd. Misschien door de menigte, misschien door de nieuwe teleurstelling van de ochtend. We bezoeken het Nationale Paleis; de rest van het park is door stormschade gesloten.

Mafra: een keizerlijk afscheid

We laten Sintra achter en rijden naar Mafra. Daar betreden we een imposant barok paleis-klooster, waar de laatste koning van Portugal zijn laatste nacht in het land doorbracht. De volgende dag werd de republiek uitgeroepen. We dwalen door een indrukwekkende bibliotheek, waar vleermuizen de boeken beschermen tegen insecten.

’s Avonds parkeren we de Buzz naast het paleis—een plek die door de gemeente wordt aangeboden. “Wat slaapt deze bus toch lekker,” mompelen we de volgende ochtend.

Van kust naar olijfgaarden

Onze route brengt ons langs Peniche, een schiereiland met ruige kliffen en een surfvibe, en dan naar Óbidos, een middeleeuws vestingstadje. We slenteren door smalle straatjes en belanden in een boekwinkel in een oude kerk. Óbidos blijkt ook een chocoladestad te zijn: we bewonderen kunstwerken van chocolade en denken even aan ons werk—twee metershoge microscopen die net op chocolade lijken.

Nazaré is de volgende stop, beroemd om zijn monsterlijke golven van 20 meter. Vandaag is de zee kalm, maar het dorp ademt nog steeds de sfeer van de grote surfwedstrijden.

Dan laten we de kust achter en rijden naar een olijfboomgaard. Onze camper staat tussen de bomen, en ’s avonds wordt een grote mand met een driegangenmenu bij ons gebracht. Morgen wacht een rondleiding door het bedrijf.