Langs wegen die je niet plant - Deel 6

Dit is deel 6 van een reisverhaal van een van onze klanten. Zij waren twee maanden op pad met de Outbase ID. Buzz door Portugal.

Van Porto – naar de Douro en verder

We laten Porto achter ons en trekken richting de Douro-vallei, met een omweg door de bergen van Peneda-Gerês. Elke Portugees die we spreken, kijkt glanzend op als hij het noemt: “Zo mooi!” De lucht is nog droog, al dreigt het weerbericht met regen en wind. Vandaag willen we wat kilometers maken. Wanneer we de route invoeren in de GPS, verschijnt er een waarschuwing: bosbrand. Even schrikken.

In het kleine dorpje Chaos laden we de auto op, kopen verse aardbeien en vinden Delta-koffie en warme broodjes in een piepkleine, knusse bakkerij. De mensen hier in het noorden zijn open en hartelijk. Misschien weerspiegelt hun houding een iets comfortabeler leven?

We rijden langs bloeiende heide, stuwmeren en terrasvormige wijngaarden. Af en toe hangt er een geur van verschroeid hout in de lucht. Eén keer rijden we zelfs door een sliert rook. We raken geïnspireerd door de wijngaarden, als kunst geleid over geknotte bomen – ideeën voor onze eigen boomgaard.

In Chaves bereiken we het officiële beginpunt van de legendarische N2. Een fel beplakte paal markeert de start. Langs de oude spoorlijn slingeren ecopistas (voormalige spoorlijnen, nu fietspaden) door natuur die haar plek herovert. Bij Santa Marta vinden we een plek tussen de druivenranken. Lokale kazen, de beste aardbeien en een zonsondergang achter glas – de Buzz voelt nu al als thuis.

Langs de Douro – terrassen, port en stormnachten

De volgende ochtend worden we gewekt door een tractor tussen de wijnranken. In Peso da Régua bezoeken we het portmuseum en trakteren onszelf later op een lunch: inktvis, lam, sinaasappelrijst en een crème brûlée waar we stil van worden.

De N222 leidt ons langs steile heuvels en wijngaarden. De voorspelde regen blijft vooralsnog uit. Bij Quinta do Travesso parkeren we tussen de druiven, douchen in een voormalige varkensstal en proeven een illegale maar heerlijke port – geen etiket, alleen contant. ’s Nachts raast er een storm over de Buzz. Dak naar beneden, lichten uit, knus vanbinnen.

Avontuurlijke omwegen en bergparadijzen

Tijdens een rondleiding over het domein leren we over met de hand geplukte druiven, traditioneel stampen met de voeten en de waarde van kleinschaligheid. We reizen verder via Pinhão, bewonderen het betegelde station en lunchen hoog boven de Douro.

Een verkeerde afslag brengt ons onverwacht noordwaarts – geen spijt. Het uitzicht is adembenemend. Zachte fado klinkt door de speakers, de vallei baadt in het namiddaglicht.

Via Lamego trekken we richting de Serra da Estrela. De weg slingert door kastanjebossen en slaperige dorpjes waar verkeerslichten alleen op rood springen als je te hard rijdt. Over een ruig pad bereiken we Quinta da Gil, een off-grid toevluchtsoord van een Belgisch-Nederlands stel. Douchen in de buitenlucht met uitzicht op de bergen, zelfgebakken brood en huisgemaakte olijfolie. Een avond onder de sterren, en de volgende dag een smaakvol diner bij kaarslicht en gesprekken in hun keuken.

De dag erna lezen we een roman in de zon, maken een wandeling en delen verhalen met Alex en Saskia over hun droom in de bergen. Met een vleugje weemoed vertrekken we – Portugal heeft opnieuw een plek in ons hart veroverd.

Volgende
Volgende

Langs wegen die je niet plant - Deel 5