Langs wegen die je niet plant - Deel 1
Dit is deel 1 van een reisverhaal van een van onze klanten. Zij waren twee maanden op pad met de Outbase ID. Buzz door Portugal.
Een reis vol avontuur en ontmoetingen
De reis begon met chaos — een zoekgeraakt paspoort, paniek, haast. Maar het lot was ons gunstig gezind. Met een nooddocument op zak en een lichte paklijst stapten we op het vliegtuig naar Faro. Twee maanden vrijheid lagen voor ons.
Bij aankomst wachtte Freek met onze Outbase ID. Buzz: Evanna, een huis op wielen voor de komende weken. Hester nam het stuur, en al snel waren we geïnstalleerd op onze eerste rustige overnachtingsplek. De eerste avond sloten we af bij Antonio’s, waar de geur van gegrild eten en knoflook ons welkom heette in Portugal.
De zon scheen, en we dronken al vroeg sinaasappelsap van bomen naast de Buzz – puur, fris en zelf geperst. Terwijl de camper steeds meer als thuis begon te voelen, verkenden we Faro, genoten van inktvis bij Ha Patria en vonden onze eerste wilde kampeerplek aan een rivier. ’s Ochtends vroegen we ons even af of we per ongeluk midden in een mountainbikewedstrijd stonden — fietsen vlogen om ons heen terwijl wij rustig koffie zetten.
Carnaval in Loulé dompelde ons onder in een zee van kleuren en dansende figuren. Daarna een kleine luxe: een camping met warme douches en wifi. Het contrast tussen het bruisende feest en de serene avond in onze bus kon niet groter zijn.
De kust lonkt, maar de regen achtervolgt ons
Onze route bracht ons langs Quarteira en Vilamoura, en uiteindelijk naar Silves, waar we piri-piri kip aten en de regen met bakken uit de lucht viel. Maar Portugal bewees dat een regenachtige dag ook zijn charme heeft — een goedkoop driegangendiner met uitzicht op de straten van Silves en een warme douche bij de camper maakten alles goed.
De volgende dag klaarde de lucht op, en we vertrokken naar de beroemde Seven Hanging Valleys. Adembenemende kliffen, ruige golven en vissers die hun lijnen in de diepte lieten zakken. De beloning na deze tocht? De beste cheesecake ooit, in een knusse bistro in Carvoeiro.
Alvor bracht ons naar een charmante osteria, waar we ons tegoed deden aan verse oesters en amandeltaart. Toen de regen opnieuw met kracht neersloeg, lachten we erom — dit hoorde erbij.
Van Lagos naar het einde van de wereld
De volgende dagen voerden ons via Lagos naar Sagres, waar de kliffen ons herinnerden aan het einde van het continent. De Fisherman’s Trail riep. De zee beukte tegen de rotsen terwijl wij ons een weg baanden over de paden. Bij het vallen van de avond genoten we van de sauna bij onze volgende camping. Onder een heldere sterrenhemel dook Hester drie keer in ijskoud water — pure extase.
De camper voelde als thuis: warm, knus en altijd gevuld met de geur van verse thee en koffie. De weersvoorspellingen bleven nat, maar we besloten ons daar niet druk om te maken. Portugal was prachtig, regen of niet.